Yellowstone & more!

Ik heb vernomen dat een aantal mensen verontrust waren of ik nog wel aan skieen toe zou komen. Gelukkig kan ik jullie geruststellen! De frequentie is weliswaar teruggeschroefd naar ongeveer een middagje per week, maar Snowbird is nog niet van me af! Volgende week helaas laatste volle week in Salt Lake City. Vrijdag, maandag en dinsdag heb ik final exams. Moet allemaal wel lukken, daar maak ik me niet zo druk om. Vervolgens ga ik een aantal dagen met mijn ouders en Philip naar het zuiden van Utah! Daarna op reis naar California, Alaska en Washington D.C. Wat een vervelend leven heb ik zeg!



Vrijdagavond in Salt Lake City was ook wel lache. We zijn naar een hiphop concert geweest. Normaal gesproken niet echt iets waarmee je bij mij aan moet komen. Maar het was erg leuk, heb hiphop wel een beetje leren waarderen! Zegt de naam ‘Living Legends’ jullie iets? Aan het einde van de avond moesten alle mokkels in de zaal op het podium komen om een dansje te doen. Wat wil je nog meer?



Bij terugkomst de nodige hoeveelheid tequila en andere rommel (Budweiser etc) naar binnen gewerkt. Op onderstaande foto staat Eric uit Connecticut, vlak na een shot Tequilla. Erg leuke gast, trek hier veel met hem op.




Lag om 4 uur in bed en moest om 7 uur weer op i.v.m mijn tripje naar Yellowstone. Ik voelde me tamelijk ellendig tijdens de 5-urige autorit. Na een bezoekje aan de Wendy’s en Starbucks kwam ik weer tot leven.

Yellowstone!



Yellowstone is het eerste nationale park te wereld. In 1872 kreeg het deze status. Het is een unieke combinatie van vulkanische activiteit (geisers), wildlife en prachtige landschappen! In 4VWO heb ik een website over Yellowstone moeten maken.
Dit tripje deed me daar opeens aan herinneren, was het al lang vergeten.

Google bood uitkomst:

National Parks opdracht

Grand Canyon van Yellowstone

Hier tref je het gele gesteente aan waar het park haar naam aan te danken heeft. Het water heeft een prachtige Canyon gecreeerd!




Buffels, Buffels & ander wildlife!

Ik had me van te voren uiteraard een beetje georiënteerd door een aantal websites over Yellowstone te bekijken. Over het algemeen ben ik vooral geïnteresseerd in ‘scenic landscapes’ en dergelijke. Dat er nog wat buffels, elks, coyotes en moose rondhuppelt?? ‘Ach, dat is mooi meegenomen’, dacht ik in mijn naïviteit.

Maar ik moet zeggen dat ik dat toch wel erg bijzonder en af en toe zelfs ontroerend vond! Het was erg gaaf om de natuur van zo dichtbij mee te mogen maken. In het voorjaar zijn de dieren nog niet echt gewend aan de in het park aanwezige mensen. We hebben veel dieren daarom van redelijk dichtbij kunnen bekijken. Alleen geen beren (Grizzley en Zwart) aangetroffen. We hebben met name veel buffels gezien. Trokken zich niets aan van de aanwezige mensen. Wat een indrukwekkende beesten zijn het zeg. Daarnaast o.a. ook wat Elks en een paar Coyotes gezien.





Geysers, hot springs, fumaroles & mudpots

Een hotspring is eigenlijk een klein meertje. Het water kan ongehinderd naar de oppervlakte toestromen. Dat water, door magma opgewarmd , koelt daarom meteen weer af. Het water in een hotspring heeft een min of meer constante temperatuur.




Het water in een ‘fumarole’ verandert in stoom voordat het de oppervlakte bereikt. Zie onderstaande foto:



Een mudpot is een hotspring, maar dat dan met een stuk minder water. De zuurgraad is er hoger, omringende rotsen en worden daardoor omgezet in klei en modder. Dat maakt het ook voor mensen erg gevaarlijk. Bij sommige stukken grond lijkt het alsof er niets aan de hand is. Enkele centimeters daaronder kan er echter een hoop gaande zijn. Het zuur zou gewoon door je schoenen branden. Het verlaten van de wandelpaden was dan ook ten strengste verboden.




De geysers zijn natuurlijk het spectaculairste van allemaal. Het water verplaatst zich eerst naar een reservoir ergens onder de grond. Daar wordt de druk steeds groter, tot het tot een uitbarsting komt. Erg gaaf, de ‘Old Faithful’ is misschien wel de bekendste geyser ter wereld:



Een en ander had overigens niet een aangename guur. Door de aanwezige zwavel heeft het wel wat weg van rotte-eieren lucht!

Biertje?

Ons (Best Western) hotel lag in West-Yellowstone, Montana. Yellowstone ligt bijna in z’n geheel in Wyoming. Kleine stukjes liggen in Montana en Idaho. West-Yellowstone staat helaas niet om z’n fantastische nachtleven bekend. Daarom maar wat Corona bij de plaatselijke benzinepomp gekocht en deze op een hotelkamer opgedronken. De mensen op dit tripje kwamen wederom overal vandaan. Waren deze keer erg leuke mensen, heb weer een aantal waardevolle contacten opgedaan!

Satelietopname van de Campus!

Met Google is het tegenwoordig mogelijk satelietopname's te bekijken van locaties in bijna de gehele VS. Bij deze een opname van de campus! De blauwe cirkel is het gedeelte van de campus waar ik woon.

Monument Valley, Arizona & Mesa Verde NP, Colorado

Het afgelopen weekend weer mee geweest op een tripje georganiseerd door het international center. Zoals als eerder aangegeven, kunnen mijn Amerikaanse vrienden daarom helaas niet mee. Eigenlijk zijn al mijn vrienden hier Amerikaans. Over het algemeen ben ik daar juist erg blij mee, maar dit soort tripjes moeten ze helaas overslaan. Mijn Amerikaanse vrienden hebben me meegenomen naar plekken in Utah en andere staten waar ik anders nooit gekomen zou zijn! Daarnaast is het ook wel goed voor mijn Engels. Ik zou me zonder Amerikaanse ‘slang’ niet meer kunnen uitdrukken!

Op zich is het ook wel leuk om wat andere internationale studenten te leren kennen. Op dit tripje waren bijvoorbeeld studenten uit de Verenigde Arabische Emiraten, Zuid-Korea en uit Duitsland mee. Maar de belangrijkste reden was natuurlijk de reisbestemming. Het is een mooie gelegenheid om nog wat bezienswaardige locatie’s aan te doen.
Al met al was het reisgezelschap overigens best een aardige groep, hoewel het met Aziaten altijd wel wat lastig communiceren is.

Monument Valley





Monument Valley is geen National Park zoals je misschien zou verwachten, het park wordt beheerd door de Navajo Indianen. De naam is dan ook: Monument Valley Tribal Park. Het Navajo reservaat is het grootste indianenreservaat van de Verenigde Staten. De Amerikanen wilden dit stuk niet hebben omdat het er droog en heet is. Ze konden er niets mee. Een indianenreservaat is in veel opzichten een zelfstandig land. Er zijn een groot aantal federale wetten waaraan de reservaten niet hoeven te voldoen. Veel reservaten hebben casino’s waar je al vanaf je 18e (Las Vegas:21) een gokje kunt wagen. Daarnaast betalen ze geen federale inkomstenbelasting en bepalen de Native Americains zelf de ‘sales tax’ (BTW) binnen hun territorium.




De sociaal-economische situatie van de meeste native americains is helaas nog wel bedroevend.
Ze worden daarom dan ook op allerlei manieren in de watten gelegd. Ze kunnen gratis naar ‘college’, maar slechts een enkeling maakt daar gebruik van. Het heeft niet echt aanzien binnen de Indiaanse gemeenschap om bij de ‘white people’ te gaan studeren.

Monument Valley wordt wel eens het meest gefotografeerde stukje van de VS genoemd, je hebt het vast wel een keer ergens voorbij zien komen! Bijvoorbeeld in Forrest Gump. Het was erg indrukwekkend. Het is een uitgestrekte zandvlakte waar op allerlei plaatsen rotsformaties uit de grond steken. Dit alles is voor een groot gedeelte veroorzaakt door erosie in de loop der miljoenen jaren.



We hebben in de buurt van Moab ook nog een tussenstopje gemaakt bij een 'Arche'. Leuk opwarmertje voor mijn bezoek aan Arches National Park met mijn ouders en Philip over ruim 2 weken!



Mesa Verde National Park



Mesa Verde is bekend beroemd om de overblijfselen van de Anasazi cultuur en vooral vanwege de zogeheten ‘cliff dwellings’.
Dit zijn een soort primitieve woningen die gevestigd zijn in een uitsparing van een rots. De eerste bewoners vestigden zich daar 1400 jaar geleden. Vanwege de hoogte konden ze goed zien of er vijanden aankwamen, daarnaast zorgde de ligging voor een gematigde temperatuur.
Er was ook nog een klein museumpje waar de ontwikkeling, die de Anaszi hebben doorgemaakt, wordt beschreven.
Het begon allemaal met een "pit", dat is eigenlijk alleen maar een gat in de grond. Hier leefde een hele familie bij elkaar. Vervolgens kwam er een dak op, plus een extra ruimte voor de opslag van eten. Uiteindelijk werden het bouwwerkjes met meerdere etages. In de loop van de 13e eeuw hebben de Indianen Mesa Verde verlaten. De redenen daarvoor zijn niet echt duidelijk. Het heeft waarschijnlijk met een klimaatsverandering te maken waardoor water minder makkelijk beschikbaar werd.





De overnachtingen waren trouwens bij een Navajo familie in de Navajo Tribal Area in Utah. Ze laten af en toe tegen een kleine vergoeding studenten van de universiteit overnachten in hun 'Hogan'. Een Hogan is een eenvoudig stenen huisje, de hele familie woonde daar oorspronkelijk in. Inmiddels wonen vrijwel alle Navajo indianen in reguliere huizen. Het was enzigszins sober ingericht, maar armoedig was het ook niet. Indiaanse kust aan de muur was wel erg mooi. Het dichtsbijzijnde huis lag enkele kilometers verderop.De uitgestrektheid was fascinerend.Amsterdam kenden ze van de film 'Eurotrip'. Dit is een clichematige film waarin Amsterdam alleen maar uit coffeshops en sexhuizen lijkt te bestaan.
's Avonds werd er een traditionele maaltijd bereid. Op zich best aardig om een keer mee te maken, maar geef mij maar een Best Western hotel ofzo, liefst met zwembad.

Red Rocks, Nevada en Zion NP, Utah!

Afgelopen weekend naar Red Rock Canyon in Nevada geweest! Red Rock Canyon ligt op ongeveer 30 kilometer van Las Vegas, het was dan ook een rit van 6 uur door zuidelijk Utah, stukje Arizona en vervolgens Nevada. Red Rock Canyon ligt midden in de Mojave woestijn, het is een zogeheten National Conservation Area. Dat het bijvoorbeeld geen National Park is, heeft vooral historische gronden. Het ‘Bureau of Land Management’ is namelijk de eigenaar van al dit moois.Red Rock Canyon doet wat mij betreft overigens niet onder voor een National Park. Oordeel zelf!















Nate (mijn suitemate) en Kellie (waar ik ook mee naar Vancouver geweest ben) waren mijn mede-reizigers. Was erg gezellig, ik trek op de campus ook veel met ze op.
Het oorspronkelijk plan was om in Red Rock Canyon zelf te kamperen, maar de weersomstandigheden waren te wisselvallig. Het alternatief: overnachten in een enorme villa in een ‘gated communinity’ in Las Vegas. De ouders van vrienden van Kellie wonen daar namelijk. Kan slechter he? We zijn overigens niet in de buurt van ‘The Strip’ geweest, wel af en toe wat ‘quarters’ in ‘slots’ bij benzinepompen gegooid. De opbrengst was wederom bedroevend.
Het klimmen was overigens ook erg gaaf, maar wel een stuk lastiger dan ik gewend was. Ik moest op 1 ‘pitch’ dan ook halverwege terugkeren. Erg deprimerend, maar het uitzicht maakte gelukkig een hoop goed. De biertjes (Hoegaarden!!!) 's avonds deden het me zelfs helemaal vergeten.

Zion National Park

Op de terugreis hebben we een bezoekje gebracht aan Zion National Park, een van de vele prachtige nationale parken die Utah rijk is. Het gedeelte van het park dat we bezocht hebben heet Kolob Canyons. Dit is een wat minder bekend gedeelte van Zion NP en daarom ook wat rustiger. De meeste mensen gaan naar Zion Canyon toe. We hebben een ‘scenic road’ van 8.5 kilometer afgelegd en een paar kleine wandelingetjes gemaakt. Was zeker de moeite waard!





De vakken hier gaan trouwens ook nog steeds naar verwachting. Kan over 3 weken waarschijnlijk alle vakken met succes afsluiten. Verder ook nog steeds prima feestjes en de skipistes van Snowbird verkeren ook nog steeds in goede staat. Helaas moeten deze zaken steeds meer wijken voor tripjes zoals deze. Tja, life is all about choices!

Climbing & Nevada!

Heb vorig weekend een mooi klimtripje ondernomen.Een aantal van mijn vrienden hier zijn fanatieke klimmers. Ze zijn volledig gecertificeerd en sommige geven in de zomermaanden klimles in Moab. Moab is het outdoor mekka van Utah. Heb mijn eerste ‘multi-pitch’ klim gedaan. Een ‘pitch’ is een klim met als maximale lengte die van ’t touw dat gebruikt wordt om je te zekeren. Dit is maximaal ongeveer 60 meter ivm de veiligheid. Als een klim langer is dan 60 meter, zal er dus gebruik gemaakt moeten worden van meerdere ‘pitches’. Dat was dus het geval bij deze klim. Was absoluut weer een nieuwe ervaring.

Er waren een aantal momenten tijdens deze klim waarbij ik het niet meer zag zitten. Ik was er volledig van overtuigd dat er niet voldoende aangrijpingspunten waren om mijn weg verder naar boven te vervolgen. Kreten als ‘Maarten, you can do it’ deden daar op dat moment weinig aan af. Een keer gleed ik weg en bungelde ik boven afgrond van ruim 50 meter. Dat is niet echt motiverend kan ik je vertellen! Op een gegeven moment moet jezelf gewoon ‘pushen’ en het er maar op wagen. Zodoende ben ik uiteindelijk toch boven terechtgekomen. Het geeft enorm veel voldoening en het uitzicht was meer dan de moeite waard! In het afdalen (abseiling/rappelling) word ik ook steeds bedrevener, dit ging overigens ook in verschillende etappes.






Voorgaande klimtripjes waren dus allemaal single-pitch. Op dergelijke dagen maakten we meerdere kleine klimmetjes van ongeveer 50 meter. Voordeel hiervan is dat je iedere keer als je weer beneden komt, uitgebreid feedback krijgt. Bovendien is het ook wel prettig om steeds weer volledig vaste grond onder de voeten te hebben. Op een tussenstop tijdens een multi-pitch verdwijnt de adrenaline namelijk niet helemaal uit je lichaam!



De trip naar Monument Valley en Mesa Verde National Park ging helaas niet door.
Er hadden zich niet voldoende mensen aangemeld, zodoende kon de trip geen doorgang vinden. Gelukkig was het alternatief (klimmen) meer dan de moeite waard!
De trips worden georganiseerd door een docent het English Langue institute en zijn alleen bedoeld voor internationale studenten. Vrijwel al mijn vrienden hier zijn Amerikaans en kunnen helaas dus niet mee op deze mooie tripjes! Aan de andere kant is het wel weer een leuke gelegenheid om weer nieuwe mensen te ontmoeten. Er was bijvoorbeeld een kerel uit Zuid-Korea mee. Was wel interessant om te horen hoe hij zijn dienstplicht aan de grens met Noord-Korea ervaren heeft. Amerikanen hier zijn overigens ook doodsbang voor een ‘draft’. Gelukkig kan men voorlopig volstaan met kansloze jongeren.

Zodoende ben ik afgelopen donderdag naar Las Vegas afgereisd. Een rit van ‘slechts’ 6 uur. Amerikanen denken hier erg lichtzinnig over, maar de ‘belachelijke’ benzineprijzen gooien tegenwoordig steeds meer roet in het eten. De kranten staan de laatste dagen vol met verhalen van forenzen die reiskosten niet meer op kunnen brengen.

Het uitzicht was was fantastisch. We reden bijvoorbeeld vlak langs Bryce en Zion. Nationale Parken die ik binnenkort met een bezoekje ga vereren.





In Las Vegas hebben we de hele ‘Strip’ afgewerkt. Strip is een relatief nieuw gedeelte van Las Vegas. Downtown is waar het met de maffia allemaal begonnen is. Tegenwoordig is downtown een beetje vergane glorie. Vooral locals komen daar nu. De hordes toeristen gaan allemaal naar megacomplexen zoals ‘The Venetian, ‘Paris’ en ‘The Mirage’, allemaal gelegen op de ‘Strip’. Het is een cliche om te zeggen, maar je ziet inderdaad overal slotmachines. Gokmachines ingebouwd in de bar vond ik wel een beetje ver gaan.

De enigen die uiteindelijk echt aan ’t hele gebeuren verdienen zijn de eigenaars. Het personeel wordt uitgebuit en casino’s hebben hebben verschillende tactieken om de winst de maximaliseren. Als je een groot bedrag gewonnen hebt, kun je er wel vanuit gaan je een alcoholisch drankje aangeboden wordt. Dit lijkt natuurlijk een vriendelijk gebaar, maar is bedoeld om je in de stemming te brengen zodat het gewonnen geld weer terugvloeit naar de casino’s. Bij grote winsten worden er vaak, zoals je begrijpt niet uit filantropie, gratis hotelovernachtingen aangeboden. Als dit alles niet werkt hebben de casino’s nog andere tactieken in huis. Ze hebben bijvoorbeeld mokkels in dienst die zich voordoen als gewone casinobezoekers. Zij worden op mensen afgestuurd die net een groot bedrag gewonnen hebben. Hun taak is het enthousiasmeren van deze geluksvogels om door te gaan met gokken



Aan het begin van de avond heb ik een 10 dollarbiljet ingewisseld voor 40 ‘quarters’. Gedurende avond heb ik her en der wat muntjes in ‘slotmachines’ gegooid. Aan het eind van de avond was ik alles kwijt. Erg gaaf om een keer meegemaakt te hebben, maar ik hoef er niet nog een keer naar toe.



De Hoover Dam vond ik wel erg indrukwekkend. Deze stuwdam is verantwoordelijk voor een groot gedeelte van de elektriciteitsvoorziening van Nevada. Ligt ongeveer een kwartiertje van Las Vegas. Voor veel Amerikanen is dit het enige uitstapje gedurende een vakantie in Las Vegas. Waarom zou je ook. Een bezoekje aan de ‘Eifel tower’ in ‘Paris’ en een tochtje in een ‘gondola’ in ‘The Venetian’ is toch cultureel genoeg?





Verder heb ik het in Salt Lake City ook nog erg naar mijn zin. Studieresultanten zijn naar wens en heb ik hier echt een leuke groep vrienden leren kennen! Heb vorige week een ticket naar Alaska geboekt. Wyatt, waar ik ook mee naar Vancouver geweest ben, komt namelijk uit Anchorage. Hij heeft me de afgelopen weken herhaaldelijk uitgenodigd en ik ben overstag gegaan! Alleen al de ligging van Alaska is natuurlijk al interessant, slechts 60 km van Rusland. Het is natuurlijk nog maar de vraag of ik zo dicht in de buurt van Rusland zal komen, Alaska is namelijk de grootste staat van de USA. Ik had nog een flight voucher van Delta en hoefde zodoende maar ongeveer 100 dollar bij te betalen voor een roundtrip! Maar binnenkort meer informatie over Alaska en dergelijke.

Vrienden van me hadden huilende Italianen op TV gezien en vroegen zich af of mijn vrienden ‘back home’ ook van slag waren ivm de dood van de Paus. Het valt toch wel mee he??? Haha.