Ik heb samen met 2 studiegenoten voor het eerst een bezoek gebracht aan Temple Square in downtown Salt Lake. Temple Square is het hoofdkantoor van de Mormoonse kerk. Het verschijnsel compleet negeren is ook niets, vandaar dit bezoekje.Daar aangekomen kreeg ik een (gratis) rondleiding van een Mexicaans mokkel (sister Lopez) dat ivm een zogeheten ‘mission’ 18 maanden van haar leven in dienst van de kerk stelt. Het was ‘pretty’ en ‘wonderfull’ dat ik uit Nederland kwam.
In de rondleiding die volgde stond trots op de daden van de pioniers onder leiding van Brigham Young centraal. Er werd met name op gewezen dat de bouw van Temple Square al in 1853 begon. Naar Amerikaanse begrippen natuurlijk een eeuwigheid geleden. De Amerikanen in de groep waren daar uiteraard diep van onder de indruk. Ik heb alle superlatieven wel voorbij horen komen. Bij mij was dat wat minder het geval, misschien zijn bezoeken aan bijvoorbeeld het Vaticaan de oorzaak van deze bias. De bijbelkennis van mij en mijn studiegenoten sloot niet echt aan bij de verwachtingen van ‘sister Lopez’.
Ik hoorde van een vriend dat de LDS (Latter Day Saints) kerk tegenwoordig wel wat ‘milder’ is op bijvoorbeeld gebied van homoseksualiteit. ‘Patiënten’ worden tegenwoordig niet meer behandeld met ‘shock therapy’. Maar van acceptatie is absoluut nog geen sprake. Als er na intensieve praatsessies nog geen uitzicht is op ‘genezing’, dan volgt over het algemeens zelfs nog excommunication (verbanning uit de kerk). Na afloop van de rondleiding kwam natuurlijk de aap uit de mouw. Iedereen werd nadrukkelijk uitgenodigd om aansluitend een kerkdienst bij te wonen. Ook werd er een evaluatieformulier verspreid. Ondanks herhaald aandringen heb ik daar uiteraard niet mijn adresgegevens ingevuld. Duhhh, wat denken ze wel niet? Geen alcohol, koffie, thee en (tot het huwelijk) geen sex meer voor Donker? Haha. Ik kan me bekeerpogingen indenken die kansrijker zijn.
Bovendien is bij lidmaatschap van de LDS ook wel zo’n beetje een lidmaatschap van de Republikeinse partij inbegrepen. Met name Bush’ nadruk op ‘moral values’ is daar de reden van. Een oorlog in Irak lijkt mij overigens niet echt te verenigen met het streven naar vrede van de kerk. Het hoofdkantoor van de Republikeinse partij van Utah is niet geheel toevallig schuin tegenover Temple Sqaure gevestigd. Zag daar in de buurt ook een aantal anti-oorlog demonstranten. Overigens wel een zeldzaam diersoort hier in Utah.
Afgelopen donderdag had ik tot 3 PM geen colleges omdat er een college uitviel. Ben daarom voor het eerst alleen naar Snowbird afgereisd. Iedereen had verder college. Dat ging uiteraard meteen mis. Een paar minuten na aankomst kwam ik erachter dat ik mijn ski’s in het skirek aan de buitenkant van de bus had laten staan. ‘Haha, lekker Donker. Wat kun je wel’ Gelukkig kwam deze bus (incl. mijn ski’s) na een half uurtje weer terug en kon ik op pad.Ik zag ook een soort cowboy op de piste. Inclusief Cowboyhoed en revolver. Ik vraag me overigens af of dat een echt exemplaar is. Het is voor burgers. namelijk niet toegestaan om hun wapen in het openbaar te tonen (Conceiled Wapens act)
Maar zaterdag is het dan zover: Springbreak. Om 12 uur vertrek ik samen met Taylor naar Oregon! We verblijven gedeeltelijk bij zijn ouders. Maar ook waarschijnlijk bij vrienden van Taylor die elders in Oregon studeren en we gaan een aantal dagen kamperen in de bergen. Ik heb er niet zoveel moeite om even van ‘red’ naar ‘blue’ te verkassen. Oregon is een progressieve staat. In bepaalde gevallen is euthanasie er zelfs toegestaan.
Het oorspronkelijke plan was om naar California te gaan en daar een soort strandvakantie te houden. Taylor heeft me er echter van overtuigd om met hem mee te gaan. Er schijnen een aantal leuke nationale parken en monumenten in de omgeving te zijn. Bovendien zitten we vlakbij de kust. Het lijkt me dan ook erg gaaf, er komt later in het semester nog wel een gelegenheid om California te bezoeken.
Ik wil jullie ook deze foto van Philip niet onthouden. Loekie in gevecht met een sneeuwbal in winters Weesp!
