Roseburg,Oregon!

Springbreak naar Oregon is zeker geslaagd te noemen! Zaterdagmiddag zijn we vertrokken naar Roseburg, Oregon. Delta werkt bijna alleen maar met e-tickets. Inchecken doe je thuis online of bij een kiosk op de luchthaven. Vervolgens laat je je bagage achter bij een ‘lugage drop off point’. Iedereen werd standaard gevraagd wordt of er ‘firearms' in de bagage aanwezig waren. Als Nederlander werd ik natuurlijk helemaal binnenste buiten gekeerd bij de security check. Ook werd mijn visa-status gecheckt, maar dat was natuurlijk allemaal in orde. Ik moest zelfs mijn sokken uitdoen om aan te tonen dat zich daar geen verdachte zaken bevonden. Na een welverdiende ‘Grande White Mocha’ bij Starbucks was het tijd om te boarden. Ik had gelukkig een window seat, heb een aantal aardige plaatjes kunnen schieten.




De vlucht duurde 1.5 uur, op de luchthaven werden we opgehaald door de moeder van Taylor. Hun huis was naar Nederlandse begrippen een villa, maar daar was het niets bijzonders. Hottub in de tuin was overigens erg aangenaam.


Ik had het idee dat Oregon een redelijk progressief staat was. Het is namelijk de enige staat met een ‘assisted suicide’ wet. Kerry haalde echter in 2004 een nipte meerderheid en moest het, zoals gebruikelijk voor de Democraten, van de steden hebben. Roseburg is echter een stadje met 20.000 inwoners en ligt in een landelijke omgeving. Repubkleins territorium dus. Het aantal stickers conservatieve steunbetuigingen was erg groot. Vooral eigenaars van pickup trucks schijnen liefhebbers te zijn. De meest creative tekst was trouwens ‘Official Clinton Free Zone’. Ik heb trouwens een aparte set in mijn Flickr account aangemaakt met een collectie van deze stickers.



In de omgeving zijn we vooral naar het Umpqua National Forrest gegaan. Hebben daar een aantal fantastische wandelingen gemaakt langs een ‘scenic river’! De waterstand was erg laag en een gedeelte van de river was daarom drooggevallen. Campingstoeltjes uitgeklapt en daar lekker een boek gelezen.




We hebben ook een keer een ‘hike’ naar een waterval gemaakt. Deze was ook veel kleiner vanwege de lage waterstand, maar daarom niet minder de moeite waard!



Het uitgaansleven in Roseburg was overigens niet echt bruisend. We hebben wel een paar keer met vrienden van Taylor biertjes gedronken in de tuin en een kampvuur gemaakt. Was op zich ook best aardig.
Gelukkig was er op de university of Portland wat meer een uitgaanssfeer! Hebben daar 2 nachten op de campus van de universiteit gelogeerd en twee leuke feesten op de campus had. Uiteraard ook weer tientallen handen geschud waarvan ik de bijbehorende namen vrijwel meteen weer vergeten was. Het was af en toe wel lastig om de combinatie Amsterdam en niet-blowen uit te leggen. Alle dorms voor undergrads op de campus daar gedeelde kamers. Dit gold ook een vriend van Taylor , het zoontje van de eigenaar van de Lumber Mill in Roseburg. Ik heb ook het huis van zijn ouders gezien . De 4-dubbele garage die je op de foto ziet is slechts een vleugel van het huis.



Deze kerel had ook z’n eigen Mercedes sportwagen, maar dus wel een gedeelde kamer! Dit was overigens niet het enige cultuurverschil, bij de Wallmart in Roseburg verkochten ze doodleuk wapens. Taylor kon het moeilijk geloven dat je bij een Nederlandse supermarkt geen wapen aan kunt schaffen. De weg naar Crater Lake National Park was helaas afgesloten ivm met sneeuwval, ik moet dus nog een keertje terug naar Oregon!


De terugreis was ook iets anders dan gepland. Vlak voor het boarden bleek er sprake te zijn van een ‘oversale situation’, de vlucht was overbooked dus. Airlines kunnen niet bestaan zonder over te booken. Het aantal no-shows is vaak erg hoog omdat overstappassagiers vertraagt zijn en zakenreizigers hebben de neiging om op het laatste moment hun plannen te wijzigen. Met forcasting sofware wordt continue een trade off gemaakt tussen gemiste opbrengsten van lege stoelen en de kosten die gepaard gaan met een overboeking. Het doel van 'Yield Management' is om de gemiddelde opbrengst per stoel te maximaliseren. Veranderingen in bijboorbeeld het weer kunnen er toe leiden dat het reserveringssysteem meer of minder reserveringen voor een bepaalde vlucht accepteert. Het is echter een spelletje dat nauw luistert en af en toe gaat het mis. Over het algemeen wordt dan geprobeerd om met flight vouchers mensen over te halen een volgende vlucht te nemen. Dit keer heb ik maar toegehapt, had op zondag niet echt bijzondere plannen. Het resultaat was een flight voucher van $250 en een gratis nachtje in een Hilton hotel! Achteraf kreeg ik te horen dat ik er makkelijk 400 uit had kunnen slepen, maar ik heb er al met al geen spijt van! Kreeg ook nog $50 aan meal vouchers om het hotel op te maken. Taylor vond het geen probleem en heeft de vlucht wel genomen.

Voor het weekend een leuk tripje geboekt. Ga naar Monument Valley en naar Mesa Verde National Park! Binnenkort uiteraard een update hiervan. Nu maar even hard aan de studie voor mijn 2e midterm van US Economic History. Tentamen gaat over de periode tussen de US civil war en WO1. In mijn Flickr account vind je een overigens ook een aantal foto’s van Weesp, een aantal mensen hier hadden om wat hometown pictures gevraagd.

Donker vermaakt zich wel

Het afgelopen weekend was weer een afgeladen programma. Zaterdag met een vrij grote groep weer naar skigebied Snowbird geweest. Aan het eind van de middag hebben we gekeken naar een fotosessie voor een wintersportblad. Ze hadden daar speciaal een schans voor neergezet. Er stond een helicopter paraat ivm een eventuele medische evacuatie. Best een professioneel gebeuren dus allemaal. De stunts die werden uitgevoerd waren dan ook fenomenaal.Het waren overigens niet alleen maar snowboarders, 'freestyle skiing' is tegenwoordig namenlijk ook in opkomst.’s Avonds was er een (moderne) dansvoorstelling van dansstudenten van de dansopleiding van de universiteit. Ja, dat is hier een universitaire opleiding. Was een erg gevarieerd programma. Er werd gedanst op muziek van Bach tot Moby. Daarna zijn we naar een 80’s dancing gegaan. Zondag weer wezen klimmen. Mokkel dat mij moest ‘zekeren’ was niet echt zeker van haar zaak. Dat klimt uiteraard niet echt prettig. Gelukkig heb ik het allemaal weer overleefd. Daarna nog een kort mountainbiketochtje gemaakt in de bergen. ’s Avonds de laatste restanten Nederlands bier opgemaakt. Het is echt heerlijk om zoveel buiten te zijn, je krijgt er veel energie van.

Ik heb samen met 2 studiegenoten voor het eerst een bezoek gebracht aan Temple Square in downtown Salt Lake. Temple Square is het hoofdkantoor van de Mormoonse kerk. Het verschijnsel compleet negeren is ook niets, vandaar dit bezoekje.Daar aangekomen kreeg ik een (gratis) rondleiding van een Mexicaans mokkel (sister Lopez) dat ivm een zogeheten ‘mission’ 18 maanden van haar leven in dienst van de kerk stelt. Het was ‘pretty’ en ‘wonderfull’ dat ik uit Nederland kwam.



In de rondleiding die volgde stond trots op de daden van de pioniers onder leiding van Brigham Young centraal. Er werd met name op gewezen dat de bouw van Temple Square al in 1853 begon. Naar Amerikaanse begrippen natuurlijk een eeuwigheid geleden. De Amerikanen in de groep waren daar uiteraard diep van onder de indruk. Ik heb alle superlatieven wel voorbij horen komen. Bij mij was dat wat minder het geval, misschien zijn bezoeken aan bijvoorbeeld het Vaticaan de oorzaak van deze bias. De bijbelkennis van mij en mijn studiegenoten sloot niet echt aan bij de verwachtingen van ‘sister Lopez’.

Ik hoorde van een vriend dat de LDS (Latter Day Saints) kerk tegenwoordig wel wat ‘milder’ is op bijvoorbeeld gebied van homoseksualiteit. ‘Patiënten’ worden tegenwoordig niet meer behandeld met ‘shock therapy’. Maar van acceptatie is absoluut nog geen sprake. Als er na intensieve praatsessies nog geen uitzicht is op ‘genezing’, dan volgt over het algemeens zelfs nog excommunication (verbanning uit de kerk). Na afloop van de rondleiding kwam natuurlijk de aap uit de mouw. Iedereen werd nadrukkelijk uitgenodigd om aansluitend een kerkdienst bij te wonen. Ook werd er een evaluatieformulier verspreid. Ondanks herhaald aandringen heb ik daar uiteraard niet mijn adresgegevens ingevuld. Duhhh, wat denken ze wel niet? Geen alcohol, koffie, thee en (tot het huwelijk) geen sex meer voor Donker? Haha. Ik kan me bekeerpogingen indenken die kansrijker zijn.



Bovendien is bij lidmaatschap van de LDS ook wel zo’n beetje een lidmaatschap van de Republikeinse partij inbegrepen. Met name Bush’ nadruk op ‘moral values’ is daar de reden van. Een oorlog in Irak lijkt mij overigens niet echt te verenigen met het streven naar vrede van de kerk. Het hoofdkantoor van de Republikeinse partij van Utah is niet geheel toevallig schuin tegenover Temple Sqaure gevestigd. Zag daar in de buurt ook een aantal anti-oorlog demonstranten. Overigens wel een zeldzaam diersoort hier in Utah.



Afgelopen donderdag had ik tot 3 PM geen colleges omdat er een college uitviel. Ben daarom voor het eerst alleen naar Snowbird afgereisd. Iedereen had verder college. Dat ging uiteraard meteen mis. Een paar minuten na aankomst kwam ik erachter dat ik mijn ski’s in het skirek aan de buitenkant van de bus had laten staan. ‘Haha, lekker Donker. Wat kun je wel’ Gelukkig kwam deze bus (incl. mijn ski’s) na een half uurtje weer terug en kon ik op pad.Ik zag ook een soort cowboy op de piste. Inclusief Cowboyhoed en revolver. Ik vraag me overigens af of dat een echt exemplaar is. Het is voor burgers. namelijk niet toegestaan om hun wapen in het openbaar te tonen (Conceiled Wapens act)

Maar zaterdag is het dan zover: Springbreak. Om 12 uur vertrek ik samen met Taylor naar Oregon! We verblijven gedeeltelijk bij zijn ouders. Maar ook waarschijnlijk bij vrienden van Taylor die elders in Oregon studeren en we gaan een aantal dagen kamperen in de bergen. Ik heb er niet zoveel moeite om even van ‘red’ naar ‘blue’ te verkassen. Oregon is een progressieve staat. In bepaalde gevallen is euthanasie er zelfs toegestaan.
Het oorspronkelijke plan was om naar California te gaan en daar een soort strandvakantie te houden. Taylor heeft me er echter van overtuigd om met hem mee te gaan. Er schijnen een aantal leuke nationale parken en monumenten in de omgeving te zijn. Bovendien zitten we vlakbij de kust. Het lijkt me dan ook erg gaaf, er komt later in het semester nog wel een gelegenheid om California te bezoeken.

Ik wil jullie ook deze foto van Philip niet onthouden. Loekie in gevecht met een sneeuwbal in winters Weesp!

Verjaardag en dergelijke

Weer even een update, met name een toelichting bij recente foto’s!
Allereerst hartelijk dank voor de vele berichten vanuit het vaderland ivm mijn verjaardag. Las in de NY Times dat veel Nederlanders willen emigreren vanwege de onrust de laatste tijd. Is het zo erg daar?

Mijn verjaardag was erg gaaf. Toen ik vrijdag op het punt stond om de deur uit te gaan om inkopen te doen voor een feestje, werd mij verstaan gegeven door een huisgenoot dat dit niet de bedoeling was. Nadat ik terugkwam van skiles werd me een diner aangeboden in een Mexicaans restaurant. Na ook in het mexicaans toegezongen te zijn, gezellig met een man of 10 gedineerd/geschranst. De hoeveelheden waren uiteraard Amerikaans, zodoende ging de helft van het gezelschap zonder schroom met een ‘take home bag’ naar huis. Het schijnt tegenwoordig ‘not done’ te zijn om dit een ‘doggy bag’ te noemen. Thuis aangekomen bleek dat er door mijn vrienden (laat ik ze vanaf nu maar gewoon zo noemen) de nodige hoeveelheid ‘import beer’ was ingeslagen. Heineken, Corona, Amstel, Hoegaarden. Het was allemaal aanwezig! Ook de Karamel Sutra van Ben & Jerry’s mocht niet ontbreken. Bij het feestje zelf waren denk ik een man of 25 in een niet al te grote woonkamer aanwezig. Al met al een verjaardag om niet snel te vergeten.





De volgende morgen uiteraard weer vroeg op (4 uurtjes slaap) om natuurlijk weer een dagje in Snowbird te mogen vertoeven. Het was een van de helderste dagen tot nu doe. Bovendien had het de dagen ervoor prima gesneeuwd en de temperatuur was ook nog aangenaam. Kortom: de beste skidag tot nu toe. ‘Moguls’ skien gaat ook lekker, hoewel ik de voorkeur blijf geven aan ‘groomed terrain’. Hoop dat onderstaande foto’s een goede indruk van al dit alles geven!






Zondag berggeklommen in Little Cottonwood Canyon in Wasatch National Forrest. Ongever een half uur rijden vanaf de campus. Moet eerlijk bekennen dat ik er wel redelijk talent voor heb en dat van mijn gebruikelijke hoogtevrees dit keer niets te merken was! Ik vond het vooral verbazend hoeveel kracht je kunt zetten met je voeten en hoeveel grip je daardoor uit kunt oefenen. Moet uiteraard nog wel veel verbeteren aan mijn techniek, maar het ging lang niet slecht. Zondagavond een extreme klimvideo bekeken, zette me helaas weer met beide benen op de grond. Met name het zogeheten ‘crackclimbing’ was fascinerend. Dit is een techniek waarbij men zich omhoog werkt door de handen in zogeheten cracks (inhammen, spleten) te plaatsen. Het fragment in de film waarbij een klimmer zich boven een afgrond alleen met z’n handen gemanoeuvreerd in een ‘crack’ vasthoudt, was verbijsterend. Ik houd jullie op de hoogte van mijn vorderingen op dit gebied.








In het dal was en is het ook fantastisch weer. Onderstaande foto is vanaf de campus genomen. Ga regelmatig even een stukje mountainbiken in bergen bij de campus. Bij slecht weer is er gelukkig een fitness faciliteit in het gebouw.



Heb gister gastcollege gehad van een soort motivatiegoeroe voor het vak Leadership. De kern van z’n verhaal was het feit dat we in lastige gesprekken allemaal de neiging hebben om de kern van problemen ongemoeid te laten omdat dat ‘uncomfortable’ aan zou voelen. Bovendien proberen veel mensen hun gesprekspartner een bepaalde richting in zonder zich te verdiepen in de beweegredenen van de tegenpartij. In een aantal rollenspelen moesten we vervolgens oefenen om een effectieve ‘performance dialogue’ uit te voeren. Hoewel academisch gezien niet van al te hoog niveau, wel erg interessant om mee te maken. De heersende opinie na afloop van het college was dat vrijwel ieder gesprek nu in de gewenste richting was te manipuleren. Dat onbegrensde zelfvertrouwen is natuurlijk erg Amerikaans, maar daarom niet minder mooi.