Voor wie het nog niet weet: 31 mei ben in weer het land. Op zich hed ik een visum tot 4 juni, maar Philip is 1 juni jarig en dat is natuurlijk wel leuk om mee te maken!
Dat is natuurlijk niet de enige belangrijke gebeurtenis op die dag.
Bij deze een oproep: ga naar de stembus en stem VOOR! En voorkom dat de Nederlandse economie om zeep wordt geholpen door schurken zoals Jan Marijnissen en Geert Wilders. Ik weet dat er een hoop valt aan te merken op de EU zoals bureaucratie en de perikelen rond de euro. maar de toekomst ligt uiteindelijk echt in Europese samenwerking! Een hoop zaken kunnen effectiever geregeld worden door deze grondwet. Het betekent echt niet dat Nederland een onderdeel wordt van een Europese superstaat!
Vluchtgegevens 31 mei:
Flight 80, JFK-AMS, 8 am.
Friday, May 27, 2005
The last frontier!
Alaska was een fantastische ervaring. Bij deze ook erg veel foto's omdat de schoonheid van deze staat niet in woorden uit valt te drukken.
Grootste gedeelte van mijn verblijf in Alaska logeerde ik bij Wyatt. Wyatt is een van de mensen waar in in Utah het meeste mee optrok. Hij is opgegroeid in Anchorage, de belangrijkste stad van Alaska. In de zomer is hij in Alaska bij z'n ouders. Hun huis lag midden in het bos. 'Bear proof' vuilnisbakken zijn er daarom verplicht. Wyatt had standaard een belletje bij zich om eventuele beren af te schrikken. Heb ze overigens niet gezien.Vanwege de nabijheid van de 'Artic Circle' was het bijna 20 uur per dag licht. Het was daardoor erg lastig om voor 2 uur naar bed te gaan.
Helaas begaf mijn camera het vlak voor mijn vertrek naar Alaska. Gelukkig kon ik de camera van Wyatt gebruiken.
De grootte van Alaska is natuurlijk onvoorstelbaar. Het oppervlakte van Alaska beslaat 1/5 van de gehele USA. Er wonen 600.000 mensen. Olieindustrie en tourisme zijn de twee belangrijkste inkomsten. En wat voor een inkomsten, met de name de olieindustrie brengt heel wat geld in het laatje.
Alaska heeft daarom NEGATIEVE belastingen. De staat heft nauwelijks belastingen, maar iedere inwoner van Alaska krijgt ieder jaar een cheque! Deze was vorig jaar 900 dollar en gebasseerd op concessies aan de olieindustrie. Lager dan in andere jaren omdat de inkomsten op de beurs enigszins tegenvielen. Momenteel is er een debat in de VS of er al dan niet olieboringen plaats moeten vinden in bepaalde beschermde gebieden van Alaska. Een schandalig plan natuurlijk, maar vanwege banden met de olieidustrie is een verbazend groot aantal Alaskans hier een voorstander van. Wyatt en z'n familie overigens niet. Wyatt had bij de verkiezingen op Ralph Nader gestemd. Tja, Alaska was toch al 'Solid Red', overtuigend Bush. Z'n vader had een hybride auto.
In Whittier heb ik een fantastische 'cruise' gedaan. Heb (als het goed is) 26 Gletsers gezien! Een gletser kun je herkennen aan de blauwe kleur. Dit komt omdat de dichtheid van het ijs in een gletser veel hoger is dan in normaal ijs.
Vanuit Anchorage heb ik ook nog een dagtochtje per Alaska Railroad naar Seward gedaan. Uiteraard is de kans op een aanslag op de verbinding Anchorage-Seward erg groot, ik moest daarom met een 'photo id' inchecken. Verdachte koffers in het treinstation van Seward (800 inwoners en 2 treinen per dag) waren 'subject of removel'. Vlakbij Seward ligt Kenai Fjords National park. Kenai Fjords is net als Prince William Sound een verzameling van een groot aantal gletsers. Het verschil is dat je in Kenai Fjords veel dichter bij wildlife kunt komen. Heb geen Walvissen gezien, maar wel de witte golven die ze veroorzaken. Met name de zeeleeuwen vond ik ontroerend om te zien.
De gletsers in Kenai Fjords waren ook erg indrukwekkend, maar de boot kwam minder dichtbij dan in Whittier. In tijd van de koude oorlog was er ook erg veel militaire activiteit rond Seward. Er waren diverse bunkers en uitkijkposten om deze strategische locatie tegen de Sovjets te kunnen beschermen. Bijvoorbeeld in onderstaande berg (nauwelijks te zien).
We zijn ook een dagje met Alena op pad geweest. Alena studeerde het afgelopen jaar ook in Utah, maar komt ook uit Alaska.
We hebben een dagje gewandeld in het, inmiddels gesloten, skigebied Girdwood. Girdwood is een van de laagste gelegen skigebieden te wereld. Het ligt bijna op zeeniveau! Onderweg hebben we een moose gezien!
Na een intensieve wandeling naar boven kwam de beloning. Vuilniszak om en naar beneden glijden! Was erg gaaf, hoewel ik wel een keer de controle verloor en in de struiken belandde.
Ik ben ook nog 2 dagen naar Denali National Park geweest. Denali is de 'native' naam voor Mount McKinley, hetgeen ‘The Great One’ betekent. Het is het meest bezochte nationale park in Alaska. Gedomineerd door Mount McKinley, met 6194 meter de hoogste berg van de Verenigde Staten. Het park is het grootste gebied met ‘wildlife’. Ik heb met name een aantal Dall Sheep en Caribou van dichtbij kunnen zien. Helaas was het bewolkt en was de Mount Mckinley dus niet zichtbaar.
Willow ptarmigan, Alaska state bird:
Caribou:
Squirrel:
Volgens mij was dit een Fox:
Weet iemand wat voor vogel dit is??
Tenslotte heb ik nog een demonstratie van 'Sled Dogs' bijgewoond. Dit was erg interessant. In Denali NP zijn sneeuwscooters niet toegestaan. Park Rangers zijn daarom op Sled Dogs aangewezen om alle uithoeken van het Park te kunnen bereiken.
Los Angeles!
Ik zit nu in het fantastische Alaska, maar nog even een update over mijn avonturen in California. Uiteraard met foto's!
’s Ochtends vroeg op Salt Lake City Airport vertrokken mijn ouders en Philip naar New York . Daar hebben ze 3 dagen doorgebracht, daarna zijn ze naar familie afgereisd in de buurt van Washington D.C. Foto’s daarvan kun je vinden op www.philipdonker.tk
Een paar uur later heb ik een vlucht gepakt naar Los Angeles. Op de luchthaven daar stond een shuttle van het hostel te wachten. Het hostel lag in Inglewood, niet echt een bijzondere buurt, maar het had wel een snelle verbinding met downtown LA. Downtown LA is een erg treurig stadsdeel. Veel zwervers en het zag er armoedig uit. Een aantal gedeeltes in downtown vormen daarop gelukkig een uitzondering. Zoals op onderstaande foto.
Downtown LA is niet een downtown zoals bij veel andere steden gebruikelijk is. Wijken (eigen zijn het aparte gemeentes) als Santa Monica en Hollywood zijn minstens zo belangrijk.
Heb een paar uurtjes in Hollywood rondgewandeld. Op zich wel gaaf om daar een keer geweest te zijn. Met name de 'Walk of Fame' was wel aardig, een paar uur naar de grond turen heeft helaas niet de tegel van Michael Jackson opgeleverd. Later kwam ik er achter dat er een folder is waarin ik dat had kunnen achterhalen. Goh!
Als men het heeft over LA, dan wordt daarmee daarom meestal LA county bedoeld. LA county is een verzameling van verschillende gemeente’s die samen een metropool van 10 miljoen mensen vormen.
Uiteraard heb ik ook lekker gewandeld door chique oorden zoals Beverly Hills, Brentwood en Bel-Air. Een paar kilometer verder op creperen de zwervers. Ik reed met de bus ook langs een straat waar daklozen tenten hadden neergezet om zich nog enigszins tegen de elementen te kunnen beschermen.
Tussen het centrum van Los Angeles en de Stille Oceaan ligt het strand van Santa Monica ingeklemd. Lange witte stranden, vele restaurants en winkels. Prima vertoeven dus! Onroerend goed prijzen behoren daarom tot de hoogste in LA.
Het was een enorme toch vanuit Inglewood naar het Getty Center.
Het is op een berg gebouwd, met onvoorstelbare vormen. Er is ook een tuin die over heel Los Angeles uit kijkt. Heel mooi. De architectuur is eigenlijk meer de moeite waard dan de collectie, hoewel de collectie met o.a. 'Dutch Masters' zoals 'Van Gogh' en 'Rembrandt' ook leuk was.
San Diego heb ik niet zo goed verkend als ik eigenlijk had moeten doen. Ik heb eigenlijk vooral een beetje aan het strand gelegen en langs de uitgestrekte boulevard gefietst.
Ik ben wel een middagje naar Tijguna, Mexico gegaan. Vanuit San Diego kun je een trolly(tram) nemen naar de grens. Vervolgens kun je te voet de grens met Mexico oversteken. TJ valt eigenlijk niet als Mexico te beschouwen. Het is een grensstadje volledig gericht op mensen die vanuit San Diego een dagje ‘Mexico’ willen doen. TJ heeft aantal trekpleisters. Er zijn een ontelbaar aantal ‘pharmacies’ waar je, uiteraard zonder recept, medicijnen zoals Viagra en Prozac kunt kopen. Daarnaast is er een leger aan prostituties op straat en wordt er niet echt een minimum leeftijd voor het drinken van alcohol gehandhaafd.
’s Ochtends vroeg op Salt Lake City Airport vertrokken mijn ouders en Philip naar New York . Daar hebben ze 3 dagen doorgebracht, daarna zijn ze naar familie afgereisd in de buurt van Washington D.C. Foto’s daarvan kun je vinden op www.philipdonker.tk
Een paar uur later heb ik een vlucht gepakt naar Los Angeles. Op de luchthaven daar stond een shuttle van het hostel te wachten. Het hostel lag in Inglewood, niet echt een bijzondere buurt, maar het had wel een snelle verbinding met downtown LA. Downtown LA is een erg treurig stadsdeel. Veel zwervers en het zag er armoedig uit. Een aantal gedeeltes in downtown vormen daarop gelukkig een uitzondering. Zoals op onderstaande foto.
Downtown LA is niet een downtown zoals bij veel andere steden gebruikelijk is. Wijken (eigen zijn het aparte gemeentes) als Santa Monica en Hollywood zijn minstens zo belangrijk.
Heb een paar uurtjes in Hollywood rondgewandeld. Op zich wel gaaf om daar een keer geweest te zijn. Met name de 'Walk of Fame' was wel aardig, een paar uur naar de grond turen heeft helaas niet de tegel van Michael Jackson opgeleverd. Later kwam ik er achter dat er een folder is waarin ik dat had kunnen achterhalen. Goh!
Als men het heeft over LA, dan wordt daarmee daarom meestal LA county bedoeld. LA county is een verzameling van verschillende gemeente’s die samen een metropool van 10 miljoen mensen vormen.
Uiteraard heb ik ook lekker gewandeld door chique oorden zoals Beverly Hills, Brentwood en Bel-Air. Een paar kilometer verder op creperen de zwervers. Ik reed met de bus ook langs een straat waar daklozen tenten hadden neergezet om zich nog enigszins tegen de elementen te kunnen beschermen.
Tussen het centrum van Los Angeles en de Stille Oceaan ligt het strand van Santa Monica ingeklemd. Lange witte stranden, vele restaurants en winkels. Prima vertoeven dus! Onroerend goed prijzen behoren daarom tot de hoogste in LA.
Het was een enorme toch vanuit Inglewood naar het Getty Center.
Het is op een berg gebouwd, met onvoorstelbare vormen. Er is ook een tuin die over heel Los Angeles uit kijkt. Heel mooi. De architectuur is eigenlijk meer de moeite waard dan de collectie, hoewel de collectie met o.a. 'Dutch Masters' zoals 'Van Gogh' en 'Rembrandt' ook leuk was.
San Diego heb ik niet zo goed verkend als ik eigenlijk had moeten doen. Ik heb eigenlijk vooral een beetje aan het strand gelegen en langs de uitgestrekte boulevard gefietst.
Ik ben wel een middagje naar Tijguna, Mexico gegaan. Vanuit San Diego kun je een trolly(tram) nemen naar de grens. Vervolgens kun je te voet de grens met Mexico oversteken. TJ valt eigenlijk niet als Mexico te beschouwen. Het is een grensstadje volledig gericht op mensen die vanuit San Diego een dagje ‘Mexico’ willen doen. TJ heeft aantal trekpleisters. Er zijn een ontelbaar aantal ‘pharmacies’ waar je, uiteraard zonder recept, medicijnen zoals Viagra en Prozac kunt kopen. Daarnaast is er een leger aan prostituties op straat en wordt er niet echt een minimum leeftijd voor het drinken van alcohol gehandhaafd.
Wednesday, May 11, 2005
Exit Salt Lake
Mijn ouders en Philip zijn een weekje langsgeweest in Salt Lake City! Zondag om 6PM kwamen ze gebroken aan op Salt Lake City International Airport. Nadat we de huurauto hadden opgepikt zijn we naar het ‘University Guesthouse’ gereden. Dit hotel lag op een paar minuten afstand van mijn dorm room.
Maandag en dinsdag had ik nog gewoon tentamen. Het tentamen op dinsdag was pas om 5.30 PM, dus zijn we een ochtendje naar ‘mijn’ skigebied Snowbird geweest. Daar wordt nog steeds (tot mei 31!) volop geskied, maar wij hebben alleen een cabinelift naar boven genomen om van het mooie uitzicht te genieten!
We hebben uiteraard ook nog een beetje rondgewandeld in downtown Salt Lake en een bezoekje aan de Temple Square (mormonen) gebracht.
Het tentamen International Management op de vrijdag (voordat het thuisfront arriveerde) ging erg soepeltjes. Dit vak heeft de ‘challenges’ behandeld die komen kijken bij het doen van zaken ‘around the globe’. Het was erg interessant om juist dit vak vanuit een Amerikaans perspectief onderwezen te krijgen.
Het tentamen op maandag (Economic doctrines) viel erg tegen. Het kostte me toch meer moeite dan verwacht om me in te leven in het brein van Karl Markx en zijn makkers. Het tentamen van dinsdag (US economic history) verliep gelukkig wel van een leien dakje. Ben erg blij dat ik dit vak had gekozen. Het vak Leadership had gelukkig geen final exam, ik had dit vak al afgerond middels een schriftelijke opdracht!
Dinsdagavond een afscheidsborreltje gedaan met de mensen die ik de afgelopen 4 maanden heb leren kennen. Erg veel mensen hebben plechtig beloofd om een keertje in Nederland langs te komen. Ik moet nog maar zien wat daar van komt. Maar ik heb zeker een aantal leuke vrienden voor de lange termijn opgedaan!
Nadat ik uitgecheckt was op de campus, konden we op pad naar zuidelijk Utah. We hebben daar twee nationale parken gezocht en ook 2 Utah state parks aangedaan.
We zijn eerst naar Bryce afgereisd. Bryce bevat een aantal van de meest bizarre rotsformaties die op aarde zijn te vinden. De gekleurde zuilen van kalk, zandsteen en modder worden ‘hoodoos’ genoemd.
We hebben dit moois vanuit verschillende ‘observation points’ bekeken, we hebben daarnaast ook nog een mooie wandeling naar beneden gemaakt.
De route van Bryce naar Moab (Arches) was een avontuur op zich. Rob herhaalde iedere 3 minuten dat hij de route veel mooier vond dan Bryce National Park. Onderweg hebben we een bezoekje gebracht aan Petrified Forrest State Park. Hier liggen versteende bomen, takken en dergelijke.
In de omgeving van Moab hebben Philip en ik ook nog een mountain bike tour over de beroemde ‘slick rocks’ gedaan. Dit is echt een van de gaafste dingen die ik ooit gedaan heb.
Philip in actie:
Een ruim twee uur durende tocht ‘uphill’ tocht bracht ons tot aan de grens van Arches NP. Daar hebben we de fietsen neergegooid en zijn naar een uitzichtspunt gewandeld. Wauw!
Arches NP stelde gelukkig ook niet teleur. Het park heeft veel meer te bieden dan de bogen waaraan het park z’n naam te danken heeft.
Op de weg terug naar Salt Lake City zijn we ook nog langs Dead Horse Point State Park geweest. Je kijkt hier uit op een vallei waarin de Colorado river en de Green river elkaar kruizen. Dit alles in het bekende ‘red rock’ landschap.
De volgende ochtend splitsten onze wegen zich. Mijn ouders en Philip gaan nog een weekje naar NYC en naar D.C. Ik ga even 6 dagen in mijn eentje op pad. Ga 3 dagen naar LA en 3 dagen naar San Diego. Daarna een vriend bezoeken in Alaska!!!
Maandag en dinsdag had ik nog gewoon tentamen. Het tentamen op dinsdag was pas om 5.30 PM, dus zijn we een ochtendje naar ‘mijn’ skigebied Snowbird geweest. Daar wordt nog steeds (tot mei 31!) volop geskied, maar wij hebben alleen een cabinelift naar boven genomen om van het mooie uitzicht te genieten!
We hebben uiteraard ook nog een beetje rondgewandeld in downtown Salt Lake en een bezoekje aan de Temple Square (mormonen) gebracht.
Het tentamen International Management op de vrijdag (voordat het thuisfront arriveerde) ging erg soepeltjes. Dit vak heeft de ‘challenges’ behandeld die komen kijken bij het doen van zaken ‘around the globe’. Het was erg interessant om juist dit vak vanuit een Amerikaans perspectief onderwezen te krijgen.
Het tentamen op maandag (Economic doctrines) viel erg tegen. Het kostte me toch meer moeite dan verwacht om me in te leven in het brein van Karl Markx en zijn makkers. Het tentamen van dinsdag (US economic history) verliep gelukkig wel van een leien dakje. Ben erg blij dat ik dit vak had gekozen. Het vak Leadership had gelukkig geen final exam, ik had dit vak al afgerond middels een schriftelijke opdracht!
Dinsdagavond een afscheidsborreltje gedaan met de mensen die ik de afgelopen 4 maanden heb leren kennen. Erg veel mensen hebben plechtig beloofd om een keertje in Nederland langs te komen. Ik moet nog maar zien wat daar van komt. Maar ik heb zeker een aantal leuke vrienden voor de lange termijn opgedaan!
Nadat ik uitgecheckt was op de campus, konden we op pad naar zuidelijk Utah. We hebben daar twee nationale parken gezocht en ook 2 Utah state parks aangedaan.
We zijn eerst naar Bryce afgereisd. Bryce bevat een aantal van de meest bizarre rotsformaties die op aarde zijn te vinden. De gekleurde zuilen van kalk, zandsteen en modder worden ‘hoodoos’ genoemd.
We hebben dit moois vanuit verschillende ‘observation points’ bekeken, we hebben daarnaast ook nog een mooie wandeling naar beneden gemaakt.
De route van Bryce naar Moab (Arches) was een avontuur op zich. Rob herhaalde iedere 3 minuten dat hij de route veel mooier vond dan Bryce National Park. Onderweg hebben we een bezoekje gebracht aan Petrified Forrest State Park. Hier liggen versteende bomen, takken en dergelijke.
In de omgeving van Moab hebben Philip en ik ook nog een mountain bike tour over de beroemde ‘slick rocks’ gedaan. Dit is echt een van de gaafste dingen die ik ooit gedaan heb.
Philip in actie:
Een ruim twee uur durende tocht ‘uphill’ tocht bracht ons tot aan de grens van Arches NP. Daar hebben we de fietsen neergegooid en zijn naar een uitzichtspunt gewandeld. Wauw!
Arches NP stelde gelukkig ook niet teleur. Het park heeft veel meer te bieden dan de bogen waaraan het park z’n naam te danken heeft.
Op de weg terug naar Salt Lake City zijn we ook nog langs Dead Horse Point State Park geweest. Je kijkt hier uit op een vallei waarin de Colorado river en de Green river elkaar kruizen. Dit alles in het bekende ‘red rock’ landschap.
De volgende ochtend splitsten onze wegen zich. Mijn ouders en Philip gaan nog een weekje naar NYC en naar D.C. Ik ga even 6 dagen in mijn eentje op pad. Ga 3 dagen naar LA en 3 dagen naar San Diego. Daarna een vriend bezoeken in Alaska!!!
Subscribe to:
Posts (Atom)